What's up Canada!
Door: Dennis Pronk
Blijf op de hoogte en volg Dennis
29 April 2011 | Verenigde Staten, Platteville
Omdat ik vandaag toch een dagje vrij ben, heb ik wel em mooi de tijd om mn April Break is even te beschrijven. Ik zal er niet een al te lang verhaal van maken, want tis mooi weer hoorde ik, dus je hoort op het terras te zitten.
Maargoed, op donderdag 21 april wast dan zover..... April Break. We hadden in de planning staan om om 1400u te vertrekken, maarjah, als je iets hebt gepland loopt het toch wel een beeje uit (dat is iets waar ik als Technisch Bedrijfskundige nog een beetje aan moet werken:P). Uiteindelijk zaten we om 1500u zo’n beeje in de auto op weg naar de Niagra Falls, een rit van 13 uurtjes ongeveer. We zijn nu wel wat gewend dus zo lang is het ook weer niet, je went eraan zeg maar. Van verschillende mensen hebben we gehoord dat de Canadese kant van de Niagra Falls mooier is dan de Amerikaanse kant. Dus dan moeten we daarheen he... op naar Canada dus :D. Na verschillende tolpoortjes te hebben gepasseerd (ja gelul, moesten we geld betalen om verder te rijden... welke eikel heeft dat bedacht?), kwamen we bij de grens. Hebbie zo’n kerel zittn, allemachtig serieus kijkn. En dan stelt ie een paar vragen: ‘Waarom ga je naar Canada?’; Om de Niagra Falls te bezoeken. ‘Waarom de Niagra Falls?’; Euh... omdat het een mooi iets is om te bekijken (duh!?). ‘Heb je illegaal spul meegenomen?’ (ergens in die richting); (Ja tuurlijk, we hebben wat wapens en stuk of wat illegalen meegenomen...kopen?Dit hadden we zeg maar in gedachten om te zeggen, omdat het echt een f*cking domme vraag was van die kerel, maarja, hij doet ook zijn werk he) Dus hebben we maar nee gezegd, leek ons verstandiger. Na de ondervraging en controle van onze paspoorten konden we doorrijden.... Hello Canada! Het was btw alweer de vrijdagochtend en het was tijd voor ontbijt, tijd om naar onze vaste plekkie te gaan: de Subway. Daar even ontbeten en toen zijn we richting Niagra Falls gereden. Dan zie je de eerste waterval en denk je, hmm.... valt best mee hoe groot het is. Rijd je iets verder, zie je verderop een best grote waterval, aha.... daarom is dit dus een mooie bezienswaardigheid. Een brede waterval die ongeveer per minuut 154 miljoen liter water naar beneden laat stromen, niet slecht moet ik zeggen. Het bezoekerscentrum binnengelopen en toen hebben we de tunnels achter de watervallen bekeken, was niet echt de moeite waard, zag eigenlijk weinig dus dat was jammer. Langs de watervallen liep een boulevard waar je een veel mooier (en gratis) uitzicht had, die helemaal afgelopen en toen nog ff de hoofdstraat ingelopen. Veel spookhuizen en souvenirwinkels leuk om te zien. Later nog ff wat gegeten bij de turk, een soort van broodje kebab, smaakte goed:D. Daarna was het weer tijd om richting Toronto te rijden, dus dat hebben we maar gedaan.
Toronto, grootste stad van Canada, en die was inderdaad ook best groot ja. Maargoed, dat was een zorg voor later, eerst een slaapplek zoeken. Alle hostels waren helaas volgeboekd, dus moesten we op zoek naar een hotel. We hadden een lekker lux hotel op het oog, volgens mij was het omdat er een mooie aanbieding op een site stond. Dus wij proberen daar een kamer te boeken. En hoe snel we daar binnen waren gekomen, zo snel waren we ook weer buiten: $270 voor een nachtje. Dat was wel ietsjes boven ons budget. Gelukkig hebben we onze goede vriend, WiFi (oftwel draadloos internet). Starbucks opgezocht en daar even een hotel geboekt, half uur later zaten we op een kamer van redelijk lux hotel. We mochten niet klagen. Iedereen snel ff gedoucht en toen de stad ingegaan. Jaja... want Canada heeft niet zo’n stomme wet dat iedereen pas mag drinken vanaf 21, in Canada is het vanaf 19 :D. Dus die avond hebben we ff een paar kroegen bezocht. Er waren ook nog een stuk of wat clubs, waar we ook wel graag naar binnen wilden, omdat er best mooie vrouwtjes rondliepen. Maar 15 dollar entree is toch wel een beeje heel erg veel. Dus hebben we het maar bij de kroegjes gehouden. En om half 3 was het dan weer tijd om naar het hotel te gaan, voelde weer goed zo’n avondje legaal bier drinken :D.
De volgende ochtend, zondag (yup, Paaszondag), hebben we Toronto bezichtigd. Eerste bestemming was de CN Tower, ooit de grootste toren van de wereld, en ja... hij is ook best hoog. Je hebt zon observatorium waaruit je heel Toronto zon beeje kunt zien en die dag wast ook nog es allemachtig mooi weer dus we konden ver kijken. Toronto is ook een mooie stad. De hoge gebouwen waren verspreid over de gehele stad, overal stond wat, dus dat was wel mooi om te zien. Aan de andere kant kon je over Lake Ontario kijken en heel in de verte, aan de horizon, kon je de gebouwen bij de Niagra Falls zien. En we hebben ons laten vertellen dat als de lucht helemaal strakblauw is, dat je dan de mist kunt zien die de Niagra Falls produceert, mooi werk dus:D. In het restaurant daar in het observatorium nog ff een lekker Heineken biertje gedronken en toen zijn we verder gelopen. Tweede bestemming was een markt waar je van alles kan kopen, van groenten en vis tot souvenirs en euhm.... meer spul. Helaas waren we beeje laat voor die markt, omdat we door verschillende mensen daar de verkeerde kant op werden gestuurd (de eikels...), maargoed... ff snel een paar hotdogs gegeten en zijn we weer verder gelopen. Daarna nog ff een paar biertjes gedronken bij een cafe, onze aandacht werd getrokken door een groot bord met daarop een bierfles van welteverstaan: Grolsch. Ik dacht... hé, die hek nog niet gehad sinds ik hier ben... dus daar heb ik ook ff een stuk of wat van gedronken. Op 1 dag, 2 NL biertjes gedronken en dat in Canada... geweldige ervaring toch weer! Na de biertjes was het tijd om onze reis te vervolgen. Dit keer richting Detroit.
Detroit, van verschillende mensen gehoord dat het een gevaarlijke stad is, veel gangsters en dat soort volk. Maar voordat we Detroit betraden, gingen we naar Windsor, een stad dat vlak voor Detroit ligt, nog wel in Canada. De auto geparkeerd op het hoogste niveau van een parkeergarage van een Casino: Cesar. Haar beeje goed doen en tijd om onze portemonnee eens goed te gaan vullen. Njah... ik moet zeggen, dat ging best goed. Beetje BlackJack gespeeld, eerste inzet 20 dollar, wat er na 5 minuten uit kwam rollen: 40.50 dollar. Niet slecht. Gokken is zoiets, als je eenmaal op dreef bent dan wil je meer. Dus nadat ik eerst ff een kleine pauze en nog een Heineken biertje heb gedronken, was het weer tijd om aan de slag te gaan. Inzet 5 dollar, na ongeveer 5 minuten was het ook weer: 24.50 dollar. Bijna vervijfvoudigd, donders mooi werk!:D En dat was het ook voor die avond, tijd voor een nieuw biertje. Later ook nog even een cocktail gehad die smaakte naar tomatensoep (ja, tomatensoep, vraag me niet hoe, maar ze doen dat daar en ik moet zeggen, smaakte best goed). Tegen half 3, 3 uur was het tijd om naar bed te gaan, oftewel, naar de onze auto. Was weer een mooi avondje en met een wat beter gevulde portomonne kon ik wel weer goed slapen.
De maandag was het dan zover, tijd om Detroit te gaan bezoeken. Omdat we verschillende verhalen hadden gehoord, hadden we afgesproken om alleen het Henry Ford Museum te bezoeken en dan zo snel mogelijk weer weg. Dus dat hebben we toen maar gedaan. Het Henry Ford Museum is leuk om te bezoeken, ze hebben niet alleen auto’s daar, maar ook lomp grote locomotieven, industriële machines en werktuigen en andere voorwerpen (ook nog geweren enzo). Mooi om te zien hoe het er vroeger allemaal aan toe ging. Zeer interessant, verder kan ik er weinig over vertellen eigenlijk. Owjah... ze hadden daar ook nog een tafel met een paar bakken Knex :P. Dus hebben we het kind in ons even naar boven gehaald en een dik half uur met die Knex lopen spelen..... Tjah, manks moj wat he. Maargoed... dat was het museum.
En dan zit je in de auto, zondagmiddag, je hebt de volgende dag ook nog vrij, wat ga je dan doen? Camperen of naar huis..... of je gaan gewoon naar Chicago, gewoon omdat het kan. Dus toen hebben we onze reis vervolgd naar Chicago. Eerst naar de kade gegaan, vanaf daar heb je een donders mooi uitzicht op de skyline van Chicago (moet je mijn Facobook profielfoto maar bekijken). Daar ff een paar foto’s van genomen en toen zijn we de stad ingegaan om wat te gaan eten. Auto geparkeerd en naar het Hardrock Café gegaan, daar donders goeie spareribs gegeten (maar niet zo goed als die spareribs in Salou ofcourse) en daarna was het weer tijd om te gaan. Het was 11u, we hadden geen zin om ergens te gaan kamperen, dus zijn we aan stuk door naar Platteville gereden, een reis van 3u. Na 3u kwamen we bij de slaapzalen aan, en toen was het avontuur nog niet voorbij. Johan en ik werden afgezet bij onze slaaphal, maar ze hadden de sloten vervangen omdat het April Break was. Dus met onze sleutels konden we niet naar binnen. @#&$! Wat nu? ‘Hé Johan, raam is open van de keuken en de deur ook (wat ook een allemachtig toeval is, want sinds incidenten tijdens mijn eerste paar weken hier was de magnetron een paar keer opgeblazen en hebben ze sindsdien altijd de deur op slot van de keuken.....maar dit keer niet, geluk of geluk?:D). Dus hebben wij ingebroken in onze eigen slaapzaal en konden we toen eindelijk slapen.
Nou... dat was me het avontuur ook wel weer. Veel te veel geluld weer zie ik, ik kan het ook niet helpen dat ik soms zoveel meemaak :P. Maargoed... khoop dat jullie dr weer van genoten hebben.
Over 3 weken is het hele studeergebeuren hier voorbij en daarna begint de Roadtrip. Daarover meer in mijn volgende blog, anders wordt deze te lang. Nou... Kallum an doen lui! Jooohooo!
En owjah.... Foto’s komen nog een keer. Gelukkig hebben we onze goede vriend Jerry, die heeft al heel wat foto’s op z’n site staan: http://www.jvkluitenberg.com/?page_id=264 Kallum!
Maargoed, op donderdag 21 april wast dan zover..... April Break. We hadden in de planning staan om om 1400u te vertrekken, maarjah, als je iets hebt gepland loopt het toch wel een beeje uit (dat is iets waar ik als Technisch Bedrijfskundige nog een beetje aan moet werken:P). Uiteindelijk zaten we om 1500u zo’n beeje in de auto op weg naar de Niagra Falls, een rit van 13 uurtjes ongeveer. We zijn nu wel wat gewend dus zo lang is het ook weer niet, je went eraan zeg maar. Van verschillende mensen hebben we gehoord dat de Canadese kant van de Niagra Falls mooier is dan de Amerikaanse kant. Dus dan moeten we daarheen he... op naar Canada dus :D. Na verschillende tolpoortjes te hebben gepasseerd (ja gelul, moesten we geld betalen om verder te rijden... welke eikel heeft dat bedacht?), kwamen we bij de grens. Hebbie zo’n kerel zittn, allemachtig serieus kijkn. En dan stelt ie een paar vragen: ‘Waarom ga je naar Canada?’; Om de Niagra Falls te bezoeken. ‘Waarom de Niagra Falls?’; Euh... omdat het een mooi iets is om te bekijken (duh!?). ‘Heb je illegaal spul meegenomen?’ (ergens in die richting); (Ja tuurlijk, we hebben wat wapens en stuk of wat illegalen meegenomen...kopen?Dit hadden we zeg maar in gedachten om te zeggen, omdat het echt een f*cking domme vraag was van die kerel, maarja, hij doet ook zijn werk he) Dus hebben we maar nee gezegd, leek ons verstandiger. Na de ondervraging en controle van onze paspoorten konden we doorrijden.... Hello Canada! Het was btw alweer de vrijdagochtend en het was tijd voor ontbijt, tijd om naar onze vaste plekkie te gaan: de Subway. Daar even ontbeten en toen zijn we richting Niagra Falls gereden. Dan zie je de eerste waterval en denk je, hmm.... valt best mee hoe groot het is. Rijd je iets verder, zie je verderop een best grote waterval, aha.... daarom is dit dus een mooie bezienswaardigheid. Een brede waterval die ongeveer per minuut 154 miljoen liter water naar beneden laat stromen, niet slecht moet ik zeggen. Het bezoekerscentrum binnengelopen en toen hebben we de tunnels achter de watervallen bekeken, was niet echt de moeite waard, zag eigenlijk weinig dus dat was jammer. Langs de watervallen liep een boulevard waar je een veel mooier (en gratis) uitzicht had, die helemaal afgelopen en toen nog ff de hoofdstraat ingelopen. Veel spookhuizen en souvenirwinkels leuk om te zien. Later nog ff wat gegeten bij de turk, een soort van broodje kebab, smaakte goed:D. Daarna was het weer tijd om richting Toronto te rijden, dus dat hebben we maar gedaan.
Toronto, grootste stad van Canada, en die was inderdaad ook best groot ja. Maargoed, dat was een zorg voor later, eerst een slaapplek zoeken. Alle hostels waren helaas volgeboekd, dus moesten we op zoek naar een hotel. We hadden een lekker lux hotel op het oog, volgens mij was het omdat er een mooie aanbieding op een site stond. Dus wij proberen daar een kamer te boeken. En hoe snel we daar binnen waren gekomen, zo snel waren we ook weer buiten: $270 voor een nachtje. Dat was wel ietsjes boven ons budget. Gelukkig hebben we onze goede vriend, WiFi (oftwel draadloos internet). Starbucks opgezocht en daar even een hotel geboekt, half uur later zaten we op een kamer van redelijk lux hotel. We mochten niet klagen. Iedereen snel ff gedoucht en toen de stad ingegaan. Jaja... want Canada heeft niet zo’n stomme wet dat iedereen pas mag drinken vanaf 21, in Canada is het vanaf 19 :D. Dus die avond hebben we ff een paar kroegen bezocht. Er waren ook nog een stuk of wat clubs, waar we ook wel graag naar binnen wilden, omdat er best mooie vrouwtjes rondliepen. Maar 15 dollar entree is toch wel een beeje heel erg veel. Dus hebben we het maar bij de kroegjes gehouden. En om half 3 was het dan weer tijd om naar het hotel te gaan, voelde weer goed zo’n avondje legaal bier drinken :D.
De volgende ochtend, zondag (yup, Paaszondag), hebben we Toronto bezichtigd. Eerste bestemming was de CN Tower, ooit de grootste toren van de wereld, en ja... hij is ook best hoog. Je hebt zon observatorium waaruit je heel Toronto zon beeje kunt zien en die dag wast ook nog es allemachtig mooi weer dus we konden ver kijken. Toronto is ook een mooie stad. De hoge gebouwen waren verspreid over de gehele stad, overal stond wat, dus dat was wel mooi om te zien. Aan de andere kant kon je over Lake Ontario kijken en heel in de verte, aan de horizon, kon je de gebouwen bij de Niagra Falls zien. En we hebben ons laten vertellen dat als de lucht helemaal strakblauw is, dat je dan de mist kunt zien die de Niagra Falls produceert, mooi werk dus:D. In het restaurant daar in het observatorium nog ff een lekker Heineken biertje gedronken en toen zijn we verder gelopen. Tweede bestemming was een markt waar je van alles kan kopen, van groenten en vis tot souvenirs en euhm.... meer spul. Helaas waren we beeje laat voor die markt, omdat we door verschillende mensen daar de verkeerde kant op werden gestuurd (de eikels...), maargoed... ff snel een paar hotdogs gegeten en zijn we weer verder gelopen. Daarna nog ff een paar biertjes gedronken bij een cafe, onze aandacht werd getrokken door een groot bord met daarop een bierfles van welteverstaan: Grolsch. Ik dacht... hé, die hek nog niet gehad sinds ik hier ben... dus daar heb ik ook ff een stuk of wat van gedronken. Op 1 dag, 2 NL biertjes gedronken en dat in Canada... geweldige ervaring toch weer! Na de biertjes was het tijd om onze reis te vervolgen. Dit keer richting Detroit.
Detroit, van verschillende mensen gehoord dat het een gevaarlijke stad is, veel gangsters en dat soort volk. Maar voordat we Detroit betraden, gingen we naar Windsor, een stad dat vlak voor Detroit ligt, nog wel in Canada. De auto geparkeerd op het hoogste niveau van een parkeergarage van een Casino: Cesar. Haar beeje goed doen en tijd om onze portemonnee eens goed te gaan vullen. Njah... ik moet zeggen, dat ging best goed. Beetje BlackJack gespeeld, eerste inzet 20 dollar, wat er na 5 minuten uit kwam rollen: 40.50 dollar. Niet slecht. Gokken is zoiets, als je eenmaal op dreef bent dan wil je meer. Dus nadat ik eerst ff een kleine pauze en nog een Heineken biertje heb gedronken, was het weer tijd om aan de slag te gaan. Inzet 5 dollar, na ongeveer 5 minuten was het ook weer: 24.50 dollar. Bijna vervijfvoudigd, donders mooi werk!:D En dat was het ook voor die avond, tijd voor een nieuw biertje. Later ook nog even een cocktail gehad die smaakte naar tomatensoep (ja, tomatensoep, vraag me niet hoe, maar ze doen dat daar en ik moet zeggen, smaakte best goed). Tegen half 3, 3 uur was het tijd om naar bed te gaan, oftewel, naar de onze auto. Was weer een mooi avondje en met een wat beter gevulde portomonne kon ik wel weer goed slapen.
De maandag was het dan zover, tijd om Detroit te gaan bezoeken. Omdat we verschillende verhalen hadden gehoord, hadden we afgesproken om alleen het Henry Ford Museum te bezoeken en dan zo snel mogelijk weer weg. Dus dat hebben we toen maar gedaan. Het Henry Ford Museum is leuk om te bezoeken, ze hebben niet alleen auto’s daar, maar ook lomp grote locomotieven, industriële machines en werktuigen en andere voorwerpen (ook nog geweren enzo). Mooi om te zien hoe het er vroeger allemaal aan toe ging. Zeer interessant, verder kan ik er weinig over vertellen eigenlijk. Owjah... ze hadden daar ook nog een tafel met een paar bakken Knex :P. Dus hebben we het kind in ons even naar boven gehaald en een dik half uur met die Knex lopen spelen..... Tjah, manks moj wat he. Maargoed... dat was het museum.
En dan zit je in de auto, zondagmiddag, je hebt de volgende dag ook nog vrij, wat ga je dan doen? Camperen of naar huis..... of je gaan gewoon naar Chicago, gewoon omdat het kan. Dus toen hebben we onze reis vervolgd naar Chicago. Eerst naar de kade gegaan, vanaf daar heb je een donders mooi uitzicht op de skyline van Chicago (moet je mijn Facobook profielfoto maar bekijken). Daar ff een paar foto’s van genomen en toen zijn we de stad ingegaan om wat te gaan eten. Auto geparkeerd en naar het Hardrock Café gegaan, daar donders goeie spareribs gegeten (maar niet zo goed als die spareribs in Salou ofcourse) en daarna was het weer tijd om te gaan. Het was 11u, we hadden geen zin om ergens te gaan kamperen, dus zijn we aan stuk door naar Platteville gereden, een reis van 3u. Na 3u kwamen we bij de slaapzalen aan, en toen was het avontuur nog niet voorbij. Johan en ik werden afgezet bij onze slaaphal, maar ze hadden de sloten vervangen omdat het April Break was. Dus met onze sleutels konden we niet naar binnen. @#&$! Wat nu? ‘Hé Johan, raam is open van de keuken en de deur ook (wat ook een allemachtig toeval is, want sinds incidenten tijdens mijn eerste paar weken hier was de magnetron een paar keer opgeblazen en hebben ze sindsdien altijd de deur op slot van de keuken.....maar dit keer niet, geluk of geluk?:D). Dus hebben wij ingebroken in onze eigen slaapzaal en konden we toen eindelijk slapen.
Nou... dat was me het avontuur ook wel weer. Veel te veel geluld weer zie ik, ik kan het ook niet helpen dat ik soms zoveel meemaak :P. Maargoed... khoop dat jullie dr weer van genoten hebben.
Over 3 weken is het hele studeergebeuren hier voorbij en daarna begint de Roadtrip. Daarover meer in mijn volgende blog, anders wordt deze te lang. Nou... Kallum an doen lui! Jooohooo!
En owjah.... Foto’s komen nog een keer. Gelukkig hebben we onze goede vriend Jerry, die heeft al heel wat foto’s op z’n site staan: http://www.jvkluitenberg.com/?page_id=264 Kallum!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
